Na koszarach znajdował się niski ziemny wał ochrony zapola. Wał główny posiadał niewielkie stanowiska dla piechoty. Prócz tego, na stykach czół z barkami na wale stały działa mniejszych kalibrów do bliskiej obrony. Wjazd do fortu od strony zapola broniony był ziemnym bastionem obecnie nieistniejącym. Główną siłę ognia fortu tworzyły armaty kalibru 12 i 15 cm.
Cechy Fortu 49 „Krzesławice” typowe dla fortu artyleryjskiego austriackiej szkoły fortyfikacyjnej:
- centralne położenie schronu głównego, zawierającego magazyny amunicyjne;
- systematyczny układ zarysu;
- beton jako zasadnicze i przeważające tworzywo partii kazamatowych;
- budynki fortu odlane w całości z betonu i kryte płaszczami ziemnymi znacznej grubości (zwykle wtórnie porośnięte drzewami), a więc nie wystawiały na ostrzał swoich ścian (prócz czół kaponier);
- przedbramie u wjazdu do koszar szyjowych na narysie bastionu w formie wolnostojącego muru ceglanego ze strzelnicami.
Nad bramą przedbramia znajdował się napis: